Je handen hebben voor ons gewerkt.
Je hart heeft voor ons geklopt.
Je ogen hebben ons tot het laatste gezocht.
Rust nu maar uit gabber.
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van de website, gaan we er vanuit dat ermee instemt.
2 reacties
Wim zal ik nooit vergeten , veel gelachen maar ook van hem veel steun gehad , een man met een hart van goud , elk jaar een kerstkaart met zij specifieke teksten , ja wij hielden van die man . Een anecdote , Helga de eerste keer mee naar Neurenberg , wij kwamen binnen en Wim zei :Oe komt zo’ n schkrikrlijke kerel aan zo ‘ n schrikliklijk mooi wijf . Dat waren de teksten van Wim .
Veel van Wim geleerd en vooral veel gelachen! Rust zacht Wim!